اثر سطوح مختلف ورمی کمپوست بر شاخص‌های رشدی و درصد اسانس نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) تحت رژیم‌های مختلف آبیاری

مدیریت عناصر خاک با استفاده از کود‌های زیستی از ارکان کشاورزی پایدار محسوب می‌شود. به منظورمطالعه مقادیر مختلف ورمی کمپوست و رژیم‌های آّبیاری آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح 90 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی و ورمی کمپوست در سه سطح صفر، 20 و 40 درصد حجمی گلدان در نظر گرفته شد. تجزیه واریانس نشان داد که بین سه سطح مختلف ظرفیت زراعی برای اکثر صفات اختلاف بسیار معنی داری در سطح 01/0 درصد مشاهده شد، بطوریکه بیشترین و کمترین مقدار برای صفات مورد بررسی به ترتیب از تیمار عدم تنش (شاهد) و آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار درصد اسانس (42/1 درصد) از آبیاری 50 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین سطوح مختلف کود ورمی کمپوست نیز اختلاف بسیار معنی داری در سطح 01/0 درصد وجود دارد، به طوری که کاربرد 40 درصد حجمی گلدان ورمی کمپوست در شرایط عدم تنش بالاترین اجزای رشدی را حاصل کرداثر متقابل آبیاری و کود ورمی کمپوست نیز برای برخی از صفات در سطح 01/0 معنی دار شد. نتایج حاکی از آن بود که بیشترین مقدار صفت درصد اسانس (65/1 درصد) از تیمار آبیاری در 50 درصد ظرفیت زراعی و 40 درصد حجمی گلدان حاصل شده است. برای پارامتر‌های وزن تر بوته، قطر ساقه و تعداد پنجه از برهمکنش تیمار‌ها اثر معنی داری مشاهده نشد